Flaga olimpijska
Dziś kilka słów o jednym z symboli olimpijskich, a zarazem ciekawym eksponacie ze zbiorów Muzeum Sportu i Turystyki w Warszawie, prezentowanym na wystawie “Wałeccy Olimpijczycy 1948 – 2016”.
Prezentowana na naszej wystawie flaga, bo o niej mowa, ma ciekawą historię – pochodzi z Igrzysk Olimpijskich w Moskwie, a autografy złożyły na niej ekipy wioślarzy oraz żeglarzy polskiej reprezentacji, w tym NASZE WAŁECKIE WIOŚLARKI
Z prywatnych zbiorów jednaj z nich, pani Krystyny Ambros – Żurek, udało nam się pozyskać zdjęcie, prezentujące moment składania podpisów. I tak oto prezentujemy Państwu bardzo ciekawy komplet eksponatów
I kilka słów o historii flagi olimpijskiej
Flaga olimpijska to uniwersalny symbol ruchu olimpijskiego – pojawia się wszędzie tam, gdzie odbywają się imprezy związane z igrzyskami olimpijskimi.
Flagę tworzy białe pole bez obramowania z umieszczonymi centralnie pięcioma splecionymi kołami olimpijskimi. Biel flagi symbolizuje pokój między narodami świata. Koła reprezentują pięć kontynentów połączonych ideą olimpijską, natomiast ich kolory oraz biel flagi prezentują podstawowe barwy znajdujące się na wszystkich narodowych flagach świata.
Flagę olimpijską zaprojektował w 1913 roku Pierre de Coubertin, a impulsem do działania były Igrzyska w Londynie (1908) oraz Sztokholmie (1912), w trakcie których konflikty narodowe nie pozwalały wszystkim sportowcom wystąpić pod egidą własnej flagi państwowej. Narodził się pomysł stworzenia uniwersalnej flagi olimpijskiego, stanowiącej wspólny symbol wszystkich uczestników zmagań sportowych.
Po raz pierwszy flaga olimpijska miała powiewać w trakcie Igrzysk VI Olimpiady w Berlinie. Wybuch pierwszej wojny światowej pokrzyżował te plany i po raz pierwszy oficjalnie flaga pojawiła się w trakcie Igrzysk VII Olimpiady w Antwerpii w 1920 roku. Od tej chwili stała się nieodłącznym elementem ceremoniału olimpijskiego letnich i zimowych igrzysk.
Flaga ma określoną długość (3 metry) oraz szerokość (2 metry).
Marlena Jakubczyk/MZW
