Z dziejów 4 dywizji…

Wspomina jeden z żołnierzy Stanisław Popławski

Tymczasem 2 dywizja piechoty opanowała Lipie i Laski Wałeckie. Opór nieprzyjaciela wyraźnie oslabł. Dowódca dywizji, generał Rotkiewicz podjął więc śmiałą decyzję, aby fizylierów 5 i 6 pułku użyć jako desantu czołgowego w celu zdobycia Mirosławca z marszu. Desant czołgowy, szybko wyprzedziwszy piechotę, wpadł do lasu na północny wschód od Toporzyka. Pojawienie się tu polskich czołgów wywołało panikę wśród oddziałów nieprzyjaciela. Żołnierze niemieccy, pozostawiając broń i działa, rzucili się do ucieczki.

Ale dostać się do Mirosławca nie było łatwo. Na lewo od szosy rozciągał się bagnisty teren, niemożliwy do przejścia w skutek niedawnej odwilży. Dlatego też jeden z batalionów czołgów musiał posuwać się szosą, a drugi zaś obchodził bagna aby zbliżyć się do miasta od północy.

W pewnej chwili ukazało się 25 bombowców nieprzyjaciela. Na szczęście niecelnie zrzucily swój smiercionośny ładunek. Ani jeden czołg nie został uszkodzony. Wśród piechurów byli jednak ranni. Czołgi kontynuowaly swój marsz, gdy nagle ogień otworzyła niemiecka artyleria powodując niemałe straty . Cztery czołgi stanęły w płomieniach. Pozostałe minęły niebezpieczną strefę i na pełnym gazie ruszyły naprzód. Tymczasem czołgi, które posuwały się bardziej na prawo od szosy, uchwyciły wzgórza i drogę prowadzącą z Mirosławca w kierunku północnym. Nieprzyjaciel jednak nie chciał dać za wygraną. Szybko przegrupował do rejonu walki świeży batalion że Stargardu -batalion 139 pułku piechoty. Jeńcy z tego oddziału zeznali, że oczekiwane jest przybycie dalszych posiłków i dowództwo wcale nie zamierza oddawać Mirosławca.

O godzinie 17.00 pułki 2 i 1 dywizji piechoty wyszły na skraj lasu na wschód i południowy wschód od Mirosławca i wsparte czołgami wdarły się do miasta. Gwałtowne walki uliczne trwały dwie godziny i zakończyły się całkowitym zniszczeniem garnizonu. Nieprzyjaciel poniósł poważne straty w zabitych i rannych. Wzięliśmy wielu jeńców, zdobyliśmy działa, składy uzbrojenia i amunicji.

W walkach tych 2 i 1 dywizja piechoty straciły 130 zabitych i 330 rannych. Straty w brygadzie pancernej wyniosły 8 czołgów ……

W tym czasie 4 dywizja piechoty, pokonując opór nieprzyjaciela zdobyła Lubno i przecięła szosę prowadzącą z Wałcza do Mirosławca.

Justyna Kopińska